Bu, AI tarafından çevrilen bir gönderidir.
Dil Seç
Text summarized by durumis AI
- Hasta bakımı aracılığıyla hayatın değerini hissettim, yaşamın sevincini ve üzüntüsünü aynı anda yaşadım ve unuttuğum hayat değerini yeniden keşfettim.
- Bir doktor olarak hastalarıma hayatın tohumlarını ekmek, basit bir tedavi eyleminin ötesinde, yaşamın anlamını ve değerini paylaştığım değerli bir deneyim olduğunu fark ettim.
- Ölüm gerçeği karşısında bile cesaretle, doğru olduğunu düşündüğüm değerler için özverili bir şekilde yaşamanın anlamını hatırlattı ve doktor olarak sorumluluk ve misyonumu daha da sağlamlaştırdı.
Hastayı muayene etmek yerine kendi kalbimi sorguluyormuş gibi hissettim
Bugün polikliniği görürken fark ettim. Hastayı ya da hastalığı değil, hayatın gücünü verebilecek
bir doktor olabileceğim düşüncesi geldi. Muayenehanede gördüğüm yaşlıların yüzleri, ileride doktorluk
yaparımken aklımda kalacak gibi.
Başta şaşırdım. Muayenehane sonuçları anlatıp gelecekteki durumu açıklayan yerdir. Benim bulunduğum
Umut Tedavi Odası'nda (Radyasyon Onkolojisi) hastalarla güreşirdik ve müzik dinlerdik. Belki yaşlılar
da başta şaşırmış olabilirler. Fakat hayatın tohumlarının birbirimize aktarılması uzun sürmedi.
Profesörün sözlerinde bazen üzgün, bazen de mutlu görünüyordu. Geçmiş yılları düşünüyormuş gibi bir yüz,
özlediği günleri düşünüyormuş gibi bir ifade geçiyordu sanki. Her an inanılmaz bir deneyimdi.
Sanki hastayı muayene etmek yerine kendi kalbimi sorguluyormuş gibi hissettim.
Bir süredir unuttuğum hayatın sevinci ve kederi aynı anda geliyormuş gibiydi. 'İşte bu hayatmış' diye
düşünebileceğim bir zamandı. 'Hissetmek ve ifade edememek ölüden betermiş' diye bir düşünce geçti zihnimden.
Sonuçta herkes hasta olur ve ölür. Fakat başkalarına hayatın tohumlarını bırakmak herkesin yapabileceği
bir şey değildir. Ölüm her zaman yanımızdadır. Bu yüzden daha büyük değerler ve büyük bir amaç uğruna
bedenimizi feda etmek ve ölüme yüzleşmek için cesaret gerekir.
Yanımızda duran fakat görmeye çalışmadığımız gerçekle yüzleşme cesareti. Bazen inşa ettiğimiz her şeyi
riske atmamız, bazen de kendimizi riske atmamız gerekebilir, ancak böyle bir eylemin ne anlama geldiğini
bilen kimse asla gizleyemeyeceği cesaret, doktorluk yapmaya başlamadan önce bu cesaretin değerini
bilebilmek için şanslıyım.
Doğru ve yanlış, iyi bir yaşam ve kötü bir yaşam kimsenin bilemeyeceği şeylerdir. Sadece kendimiz için
doğru olduğuna inandığımız şeyler için başarısız olup dibe vurma deneyimleri ve bu deneyimlerin yarattığı
hayat yolculuğu ve bu topraklara ektiğimiz hayat tohumları asla boşuna olmayacaktır. Belki de bu
şeyler canımızdan daha değerlidir ve bu topraklarda bulunan birçok canlının ve bilgeliğin varlığını
destekleyen bir güçtür.
(Radyasyon Onkolojisi Staj Deneme Yazısı, Tıp Fakültesi 4. Sınıf 5. Grup Grup 0, 2019.05.28)
