เสียงสะท้อนอันต่อเนื่องของแม่น้ำฮัน..."เมื่อผู้ตายช่วยผู้มีชีวิตอยู่"
นวนิยายเรื่อง '소년이 온다' (ซอยอนอิ ออนดา) เป็นนวนิยายขนาดยาวที่เล่าเรื่องราวของผู้เสียหาย อาทิเช่น ดงโฮ นักเรียนมัธยมปลายที่เสียชีวิตจากการกระทำของกองกำลังรักษาความสงบในเหตุการณ์ประชาธิปไตยควางจู 5 พฤษภาคม 18
'소년이 온다' (ซอยอนอิ ออนดา) เป็นจุดเปลี่ยนของเขา เขาได้เริ่มต้นทำการวิจัยอย่างกว้างขวางโดยมีเป้าหมายที่จะเขียนนวนิยายที่พูดถึงควางจูในปี 1980 อย่างตรงไปตรงมา และทุกครั้งที่เขาเปลี่ยนสมุดบันทึก เขามักจะเขียนคำถามนี้ไว้ที่หน้าแรกเสมอ 'ปัจจุบันสามารถช่วยอดีตได้หรือไม่? ผู้มีชีวิตอยู่สามารถช่วยผู้ตายได้หรือไม่?'
ยิ่งเขาอ่านข้อมูลมากเท่าไหร่ คำถามนี้ก็ยิ่งดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้มากขึ้นเท่านั้น ยิ่งเขาศึกษาควางจูมากเท่าไหร่ ความเชื่อในศีลธรรมของมนุษย์ก็ยิ่งสั่นคลอนมากขึ้นเท่านั้น ท่ามกลางความสับสนนั้น เขาได้พบกับประโยคหนึ่งที่เขียนอยู่ในสมุดบันทึกของพัค ยงจุน ครูโรงเรียนกลางคืนที่เสียชีวิตจากการกระทำของกองกำลังรักษาความสงบ ซึ่งเขียนว่า "พระเจ้า ทำไมข้าจึงมีจิตสำนึกที่ทำให้ข้าเจ็บปวดเช่นนี้? ข้าอยากมีชีวิตอยู่"
เขาบอกว่าเมื่อพบประโยคนี้ เขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า และรู้ว่านวนิยายควรจะไปในทิศทางใด จากนั้นเขาก็กลับคำถามทั้งสองข้อ
'อดีตสามารถช่วยปัจจุบันได้หรือไม่? ผู้ตายสามารถช่วยผู้มีชีวิตอยู่ได้หรือไม่?'
เขาบอกว่าในระหว่างที่เขียน '소년이 온다' (ซอยอนอิ ออนดา) เขารู้สึกว่าอดีตช่วยเหลือปัจจุบัน และผู้ตายช่วยเหลือผู้มีชีวิตอยู่จริงๆ
(https://www.nocutnews.co.kr/news/6264806, ผู้สื่อข่าวคิม มินซู, CBS โนคัตนิวส์, 2024. 12. 20)
นักเขียน ‘ฮันกัง’ ได้ตั้งคำถามในนวนิยายเรื่อง ‘소년이 온다’ (ซอยอนอิ ออนดา) ว่าผู้ตายสามารถช่วยผู้มีชีวิตอยู่ได้หรือไม่ในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของเกาหลีใต้ มีผู้คนมากมายที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ประชาธิปไตยควางจู (1980) และเลือดอันมีค่าของพัค จงชอล และอี ฮันยอล ชาวหนุ่มสาว (1987) ได้กลายเป็นรากฐานของการสถาปนาประชาธิปไตยเสรีนิยมในเกาหลีใต้ในปัจจุบัน
และชาวเกาหลีใต้ในปัจจุบันต่างก็ใช้ชีวิตอย่างอิสระด้วยค่าเลือดอันมีค่าของพวกเขา
การสิ้นพระชนม์และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูบนไม้กางเขนเป็นหลักคำสอนหลักในศาสนาคริสต์พระเยซูที่ประสูติในอิสราเอลซึ่งเป็นประเทศราชของจักรวรรดิโรมัน เมื่อเติบโตเป็นหนุ่มวัย 30 ต้นๆ ในฐานะพระบุตรของพระเจ้า ได้ทรงทำพันธกิจของพระองค์ในโลกมนุษย์ และถูกผู้นำศาสนายิวและประชาชนที่ติดตามพวกเขาตรึงบนไม้กางเขนซึ่งเป็นเครื่องหมายแห่งคำสาป
แม้ว่าพระองค์จะสิ้นพระชนม์ แต่ผ่านเหล่าสาวก พระเยซูได้ทรงประกาศว่าพระองค์คือพระบุตรของพระเจ้าที่เสด็จมาสู่โลกเพื่อนำแสงสว่างมาสู่ความมืดมนของโลกนี้ ดังนั้นผู้ที่เชื่อในพระองค์และเชื่อในสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำผ่านพระองค์จะได้รับชีวิตนิรันดร์
มีหลายศาสนาบนโลกนี้ แต่ละศาสนามีคำสอนหรือกฎหมายของตนเอง แต่ข่าวประเสริฐของพระเยซูได้นำความหวังแห่งชีวิตนิรันดร์มาสู่ผู้คนที่เกิดมาเป็นมนุษย์และต้องประสบกับการเกิด แก่ เจ็บ ตาย และในที่สุดก็มีชีวิตที่ไร้สาระ
‘แม้ว่านักเขียน ‘ฮันกัง’ จะไม่ใช่คริสเตียน แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเข้าใจหลักคำสอนหลักของศาสนาคริสต์อย่างถ่องแท้
2024. 12. 24 ชัมกิล
ความคิดเห็น0