![translation](https://cdn.durumis.com/common/trans.png)
นี่คือโพสต์ที่แปลด้วย AI
เลือกภาษา
สรุปโดย AI ของ durumis
- การรักษาผู้ป่วยทำให้ฉันรู้สึกถึงความสำคัญของชีวิต ประสบการณ์ความสุขและความเศร้าของชีวิตในเวลาเดียวกันทำให้ฉันตระหนักถึงคุณค่าของชีวิตที่ฉันเคยลืม
- ในฐานะแพทย์ การส่งต่อเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตให้กับผู้ป่วยไม่ใช่เพียงแค่การรักษา แต่เป็นประสบการณ์อันล้ำค่าในการแบ่งปันความหมายและคุณค่าของชีวิต
- ฉันได้ทบทวนความหมายของชีวิตที่กล้าหาญต่อหน้าความเป็นจริงของความตายและอุทิศตนเพื่อคุณค่าที่ฉันเชื่อว่าถูกต้อง และทำให้ความรับผิดชอบและความมุ่งมั่นของฉันในฐานะแพทย์มั่นคงยิ่งขึ้น
รู้สึกเหมือนกำลังมองย้อนกลับไปที่หัวใจของตัวเองมากกว่าการรักษาผู้ป่วย
วันนี้ ในขณะที่ฉันกำลังตรวจผู้ป่วย ฉันรู้สึกว่า ฉันไม่ได้คิดถึงผู้ป่วยหรือโรคของพวกเขา แต่ฉันกำลังคิด
ถึงการเป็นแพทย์ที่สามารถเป่าลมหายใจแห่งชีวิตให้พวกเขาได้ ฉันคิดว่า ใบหน้าของผู้สูงอายุที่ฉันเห็นใน
ห้องตรวจจะยังคงอยู่ในใจของฉันตลอดชีวิตการเป็นแพทย์
ตอนแรก ฉันงงมาก ห้องตรวจเป็นสถานที่สำหรับบอกผลและอธิบายถึงการติดตามผลในอนาคต สิ่งที่ฉัน
เคยทำคือการตรวจรักษาผู้ป่วยด้วยความหวัง (แผนกรังสีรักษา) เราต่อสู้กับผู้ป่วยและฟังดนตรีด้วยกัน
อาจเป็นไปได้ว่าผู้สูงอายุก็งงเหมือนกัน แต่ไม่นานเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตก็ถูกส่งต่อกัน
ในคำพูดของศาสตราจารย์ ฉันเห็นทั้งความเศร้าและความสุข บางครั้ง ฉันรู้สึกว่า ใบหน้าของพวกเขา
กำลังคิดย้อนกลับไปในอดีต ใบหน้าที่แสดงถึงช่วงเวลาที่น่าเสียดาย มันเป็นประสบการณ์ที่น่าอัศจรรย์
ในแต่ละช่วงเวลา ราวกับว่าฉันกำลังมองย้อนกลับไปที่หัวใจของตัวเองมากกว่าการรักษาผู้ป่วย
ความสุขและความเศร้าของชีวิตที่ฉันลืมไปนานกลับมาพร้อมกัน ราวกับว่าฉันสัมผัสได้ถึงชีวิต 'นี่แหละ
คือชีวิต' ฉันรู้สึกเช่นนั้น ฉันคิดว่า 'ถ้าไม่รู้สึกและไม่แสดงออก มันจะเหมือนตายไปมากกว่าตายแล้ว'
ในที่สุดทุกคนก็เจ็บป่วยและตาย แต่การปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตให้กับผู้อื่นเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้
ความตายเป็นสิ่งที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ ดังนั้น เราจึงต้องการความกล้าหาญในการอุทิศร่างกายของเรา
เพื่อสิ่งที่มีค่าและยิ่งใหญ่กว่า และเพื่อเผชิญกับความตาย
ความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับความจริงที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ แต่เราไม่ได้พยายามมองเห็นมัน บาง
ครั้ง เราต้องทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เราสร้างมา และบางครั้งเราต้องทิ้งตัวเองไป แต่คนที่รู้ว่าการกระทำ
เหล่านั้นมีความหมายอะไร จะไม่สามารถซ่อนความกล้าหาญนั้นได้ ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับโอกาสนี้
ที่ได้เรียนรู้คุณค่าของความกล้าหาญก่อนที่จะเริ่มต้นชีวิตการเป็นแพทย์
ไม่มีใครรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด และชีวิตแบบไหนที่ประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว แต่ประสบการณ์ที่
เราล้มเหลวและตกต่ำเพื่อสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง ร่องรอยชีวิตที่เราสร้างขึ้น และเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต
ที่เราปลูกบนโลกนี้ไม่สามารถเรียกว่าไร้ประโยชน์ได้ บางทีสิ่งเหล่านั้นอาจมีค่ามากกว่าชีวิตของเรา
และอาจเป็นพลังที่รองรับชีวิตและปัญญาอื่นๆ บนโลกนี้
(เรียงความฝึกงานสาขารังสีรักษา คณะแพทยศาสตร์ ปี 4 กลุ่มที่ 5 กลุ่ม 0 แร่ 2019.05.28)