XXI wiek to era globalizacji, czas, w którym młodzi ludzie wyruszają za granicę
Cha Bum-kun, były selekcjoner reprezentacji piłkarskiej, niedawno zabrał głos w sprawie konfliktu, który pojawił się w drużynie. Stwierdził, że w rozwiązywaniu konfliktów międzypokoleniowych kluczową rolę odgrywają dorośli, mówiąc: „Rodzice Lee Kang-ina i ja powinniśmy dostać karę chłosty”. Cha Bum-kun dodał: „W Europie nie ma pojęcia o starszeństwie i szacunku dla osób starszych, wszyscy są równi. Nie ma nic złego w tym, że członkowie sztabu szkoleniowego wyrażają swoje opinie. Młodzi zawodnicy (którzy grali w Europie) nie mogą nie uczyć się i naśladować kultury, której doświadczyli”. Następnie powiedział: „Koreańska piłka nożna stoi obecnie przed kluczowym okresem, w którym do różnic kulturowych między Wschodem a Zachodem dochodzi jeszcze rozdźwięk międzypokoleniowy”. „Sytuacja nie jest łatwa do zrozumienia, ale świat się zmienia” – dodał.
Dalej stwierdził: „Wschodnia pokora i poświęcenie, a także poczucie odpowiedzialności, jakie spoczywa na reprezentantach Korei Południowej, mogą być postrzegane jako staromodne i bezużyteczne. Jednakże wschodnie relacje międzyludzkie to dziedzictwo, które otrzymaliśmy i nasz atut”. „To właśnie było kluczem do sukcesu Park Ji-sunga w światowej sławy klubie, a także do mojego sukcesu” – powiedział. Cha Bum-kun dodał: „Nie wykazaliśmy się wystarczającą gotowością do rozważania i edukowania w kwestii tarć międzypokoleniowych, wynikających z doświadczeń w różnych kulturach”. „Uważałem, że jestem już stary i że mogę odpocząć. Teraz, gdy o tym myślę, jest mi bardzo wstyd” – powiedział.
Na koniec powiedział: „Rodzice, którzy są tu obecni, powinni zastanowić się, co jest ich obowiązkiem”. „Powinniśmy przede wszystkim zastanowić się, co jest ważne dla godnego i prawdziwego sukcesu naszych dzieci” – dodał.
(Źródło: Cha Bum-kun: „Rodzice Lee Kang-ina i ja powinniśmy dostać karę chłosty… Na szczęście kapitanem jest Son Heung-min” (daum.net) Mun Ji-yeon, reporterka Chosun Ilbo, 29.02.2024)
Od początku XXI wieku młodzi Koreańczycy wyjeżdżają za granicę i napotykają tam na trudności związane z nieznaną kulturą i językiem. Z czasem, nieświadomie, wchłaniają zachodnią, indywidualistyczną i egalitarną kulturę. Jednocześnie zmagają się z wewnętrznym konfliktem, będąc świadomymi swojej tożsamości, czyli koreańskich uczuć i kultury.
W przypadku dzieci imigrantów w Stanach Zjednoczonych można zaobserwować różnicę między tymi, którzy w domu uczą się od rodziców o języku ojczystym, kulturze i historii oraz zachowują koreańską tożsamość, a tymi, którzy nie otrzymują takiego wykształcenia. W przypadku dzieci imigrantów, które zostały wychowane z myślą o asymilacji z białą większością, często pomijając ich koreańską tożsamość, po osiągnięciu dorosłości doświadczają podwójnego kryzysu tożsamości.
Dla zdrowego i zrównoważonego rozwoju człowieka ważne jest, aby w swoim wnętrzu pielęgnował on silną tożsamość, jednocześnie adaptując się do nowej kultury i społeczeństwa, prowadząc życie oparte na altruizmie. Nie odbiega to znacznie od nauk zawartych w Biblii. Odzyskanie świętości, która jest cechą Boga, poprzez posłuszeństwo słowu Bożemu i realizowanie Jego woli na ziemi jest nakazem i obowiązkiem dziecka Bożego.
Nie można przecenić znaczenia edukacji w domu w zakresie Biblii, historii, kultury i języka. Obecne pokolenie dorosłych musi to zrozumieć, włożyć w to wysiłek i wprowadzić to w życie dla przyszłych pokoleń.
1 marca 2024 r. Cham Gil
Komentarze0