Zuid-Korea heeft na de bevrijding moeilijke tijden doorstaan, met interne conflicten en verdeeldheid tussen ideologische stromingen. Toch is het land op wonderbaarlijke wijze uitgegroeid tot een economisch geavanceerde natie. Dit is iets wat geen enkele internationale expert kan verklaren.
Er is een gezegde: ‘De mens plant, maar God geeft de groei’. Dit past perfect op de huidige situatie in Zuid-Korea.
Door de afgelopen periode van Korea opnieuw te bezien, kunnen we de geschiedenis vanuit een nieuw perspectief vertellen, van het verleden tot het heden. Door verschillende perspectieven te verzamelen, kunnen we de voorwaarden scheppen voor meer eenheid onder de bevolking.
Het is net alsof verschillende beekjes samenkomen om een grote rivier te vormen, die vervolgens uitmondt in de zee. Vanuit dit perspectief gezien, wordt de Koreaanse moderne geschiedenis gekenmerkt door de bevrijding op 15 augustus 1945, de Koreaanse Oorlog van 1950-1953, de 19 april-revolutie en de Gwangju-democratiebeweging van 1980. Sindsdien is de sociale onenigheid door ideologische blokvorming steeds groter geworden. De samenleving is opgedeeld in zogenaamde links-rechts, conservatief-progressief en pro-Japans, pro-Amerikaans blokken, wat leidt tot verergerde conflicten en sociale onrust.
Criticus Kim Gap-su heeft zijn ‘fout in zijn eigen mening’ erkend en voorzichtig een aangepaste mening gepresenteerd. Deze houding zou de aandacht moeten trekken van zogenaamde conservatieve of progressieve, of Japanse politieke groeperingen.
2024. 6. 22 참길
Reacties0