• De wet van de jungle verborgen in een maatschappij die gericht is op prestaties en vaardigheden die gebaseerd zijn op examens
• Het ontwikkelen van talenten die gericht zijn op eigen carrière en succes, waardoor talenten worden voortgebracht die verslaafd zijn aan hebzucht
• De naakte waarheid over opvoeding van kinderen in een kernfamiliegezin - onderwijs in de klas stort in
• Het echte verlies van menselijke relaties - Echte vrienden kunnen alles met elkaar delen

Vrienden op de basisschool, middelbare school en middelbare school zijn meestal vrienden die je in een relatief onschuldige tijd hebt ontmoet, dus ze zijn geneigd om hun vriendschap te behouden, zelfs nadat ze volwassen zijn geworden. Maar als je na het afstuderen na tientallen jaren weer bij elkaar komt, ben je blij om terug te gaan naar je schooltijd, maar onvermijdelijk, na al die jaren, in verschillende werkomgevingen, politiek, cultuur, religie, etc. Je zult ontdekken dat verschillende ideeën en overtuigingen zich hebben gevestigd.

Als je dit over het hoofd ziet en probeert gemakkelijk vrienden te worden door alleen terug te gaan naar de kindertijd, kan dit averechts werken. Daarom is het belangrijk om voorzichtiger en voorzichtiger om te gaan met vriendschap naarmate je ouder wordt.

Tegenwoordig zijn sociale netwerkservices (SNS) zo ontwikkeld dat clubs of familievrienden in deze virtuele ruimtes een nest hebben gebouwd en hun vriendschap en communicatie voortzetten. Maar om echt te communiceren, is het noodzakelijk om in ieder geval je eigen ideeën uit te drukken en te luisteren naar en te erkennen wat de ander te zeggen heeft. Alleen dan kunnen vrienden die lange tijd uit elkaar zijn geweest elkaars gedachten kennen en elkaars onderliggende omgeving begrijpen.

Maar het is niet gemakkelijk om deze houding te vinden in de meeste ontmoetingen. Dit komt waarschijnlijk voort uit de neveneffecten van de Confucianistische gewoonte om hiërarchie te benadrukken, wat leidt tot de gewoonte dat generaties elkaar thuis en op school niet genoeg kunnen spreken.

Maar als vrienden elkaar niet vaak ontmoeten, kunnen ze een goede relatie onderhouden door een sfeer te creëren waarin ze hun mening in de virtuele ruimte kunnen geven en ook naar de mening van anderen kunnen luisteren. Omdat schrijven voortkomt uit je eigen gedachten, kun je elkaar kennen door korte berichten uit te wisselen en zelfs als je van mening verschilt, kun je een vriend worden die voldoende communiceert als je de achtergrond begrijpt.

Soms weet je niet wat er in je hart omgaat, maar door voldoende omgang zul je vrienden vinden die je aanspreken en een vrije en zinvolle dialoog kunnen voeren. Tegen die tijd, wie zal er jaloers op zijn? En wie zal het tegenhouden?

Mensen hebben de neiging om vrienden te worden met mensen die op hen lijken, zoals hun eigen gedachten en voorkeuren, maar als je dieper in jezelf gaat en jezelf begint te beschouwen en je eigen identiteit ontdekt, dan kun je uit je harde schil komen. Vanaf dan zul je de wereld leren kennen die je nog nooit eerder hebt gezien en nieuwe inzichten krijgen.

Dan zul je je eigen vaste ideeën ontdekken en je zult spijt krijgen van het feit dat alles wat je leuk vond gericht was op jezelf en dat je je medemens niet hebt geobserveerd. Dit is ook een teken dat je naar een hoger niveau van menselijke volwassenheid gaat, dus het is echt iets om blij mee te zijn.

Onderwijs op school en sociale ervaringen zijn belangrijk, maar in Zuid-Korea is prestatiedrang, beroemde scholen en banen de hoogste prioriteit in het leven geworden tijdens de snelle economische groei. Maar daar loert de wet van de jungle waar mensen op hun prestaties en vaardigheden worden beoordeeld. Het was bezoedeld door de zogenaamde wet van de jungle.

Daarom zijn we de belangrijke deugden van de mens, zoals karakter, karakter, delen met je medemens, enz. volledig ontweken, en deze aspecten zijn een obstakel geworden voor de menselijke volwassenheid en de ontwikkeling van een gezonde samenleving.

Tegenwoordig ervaren de meeste mensen in de Zuid-Koreaanse samenleving dat de grondslagen van de Zuid-Koreaanse samenleving en het land instorten door de teruggang van de democratie en de pogingen om de rechtsstaat te ontmantelen.

Dit is waarschijnlijk een van de neveneffecten van de snelle materiële groeistrategie die we de afgelopen 30 jaar hebben meegemaakt. Onze huidige generatie ondervindt nu de nadelen van het opvoeden en opvoeden van kinderen in huishoudens waar spirituele opvoeding, historisch besef van de natie en de filosofie van het land ontbreken.