De 21e eeuw is een globaal tijdperk, een tijd waarin jongeren de wereld intrekken
Cha Bum-kun, voormalig bondscoach van het Zuid-Koreaanse voetbalelftal, heeft onlangs gesproken over de onenigheid die recent binnen het nationale team is ontstaan. Hij benadrukte dat de rol van volwassenen cruciaal is om conflicten tussen generaties op te lossen, en zei: “De ouders van Lee Kang-in en ik zouden een pak slaag moeten krijgen.” Cha merkte op dat: “In Europa heerst de gedachte dat iedereen collega is, ongeacht rangorde of leeftijd, en dat het niet ongebruikelijk is voor stafleden om hun mening krachtig te uiten.” Hij vervolgde: “Jonge spelers (die in Europa hebben gewoond) kunnen de cultuur waarin ze zijn opgegroeid vanzelfsprekend overnemen en gaan nabootsen.” En voegde toe: “Het Koreaanse voetbal staat nu voor een cruciale periode, gekenmerkt door culturele verschillen tussen Oost en West, maar ook door een kloof tussen generaties.” “De huidige sfeer is moeilijk te begrijpen, maar de wereld verandert”, aldus Cha.
Vervolgens zei hij: “Oosterse bescheidenheid en zelfopoffering, of de verantwoordelijkheid die hoort bij het zijn van een Zuid-Koreaans nationaal elftal speler, kunnen worden gezien als ouderwets en nutteloos. Maar oosterse interpersoonlijke relaties zijn een natuurlijk erfgoed en een waardevol bezit”, en voegde eraan toe: “Het is de reden waarom Park Ji-sung werd gewaardeerd bij een gerenommeerde internationale club en een succesvolle carrière kon hebben, en ook de sleutel tot mijn succes.” Cha gaf aan dat: “Er onvoldoende aandacht is besteed aan het nadenken over en onderwijzen over de wrijvingen tussen generaties die zijn ontstaan door blootstelling aan andere culturen.” “Ik ben oud en dacht dat ik wel even rust kon nemen. Achteraf gezien is dat ronduit beschamend”, aldus Cha.
Tot slot zei hij: “De ouders die hier aanwezig zijn, moeten nadenken over wat de rol van volwassenen is.” “We moeten eerst nadenken over wat belangrijk is voor het waardige en echte succes van onze kinderen”, voegde hij eraan toe.
(Bron: Cha Bum-kun: "Ouders Lee Kang-in en ik moeten pak slaag krijgen... Gelukkig is Son Heung-min aanvoerder" (daum.net) JoongAng Ilbo, Mun Ji-yeon, 29 februari 2024)
Sinds de 21e eeuw zien we dat Zuid-Koreaanse jongeren naar het buitenland vertrekken, waar ze te maken krijgen met nieuwe culturen en talen, wat voor problemen kan zorgen. Na verloop van tijd nemen ze onbewust aspecten van de westerse, individualistische en egalitaire cultuur over. Tegelijkertijd worstelen ze met hun eigen identiteit: de Koreaanse emoties en cultuur die zich vermengen in hun innerlijke wereld, wat leidt tot verwarring.
Als je kijkt naar kinderen van Koreanen die naar Amerika zijn geëmigreerd, zie je een verschil tussen kinderen die thuis van hun ouders de moedertaal, cultuur en geschiedenis hebben geleerd en daarmee hun Koreaanse identiteit hebben behouden, en kinderen uit gezinnen waar dit niet het geval is. Immigrantenkinderen die door de ambitie van hun ouders vooral gericht waren op integratie in de blanke meerderheid, en daarbij hun Koreaanse identiteit verwaarloosd hebben, ondervinden vaak een verborgen, dubbele identiteitscrisis wanneer ze volwassen worden.
Het is essentieel dat een mens tijdens een gezonde en evenwichtige ontwikkeling een stevige interne identiteit behoudt, terwijl hij zich aanpast aan nieuwe culturen en samenlevingen en een altruïstische levenshouding aanneemt. Dit verschilt niet wezenlijk van wat de Bijbel benadrukt. Voor Gods kinderen is het herstellen van Gods kenmerk, heiligheid, en het gehoorzamen aan Zijn woord en het vervullen van Zijn wil op aarde een opdracht en plicht.
De belangrijkheid van onderwijs over de Bijbel, geschiedenis, cultuur en taal thuis kan niet genoeg benadrukt worden. De huidige generatie moet zich hiervan bewust zijn, er moeite voor doen en het in praktijk brengen ten behoeve van de volgende generatie.
1 maart 2024, Chamgil
Reacties0